پارچۀ بی‌بافت چیست؟
پارچۀ بی‌بافت پارچه‌ای است که از الیاف بلند ساخته شده است و توسط عملیات شیمیایی، مکانیکی، حرارتی یا حلال به یکدیگر متصل می‌شوند. این اصطلاح در صنعت تولید نساجی برای اشاره به پارچه‌هایی مانند نمد استفاده می‌شود که نه بافته می‌شود و نه بافته نمی‌شود. پارچۀ غیر بافته معمولاً هنگام خیس شدن فاقد استحکام است و اغلب در محصولات یکبار مصرف مانند پوشک، پارچه‌های تمیزکننده و دستمال مرطوب استفاده می‌شوند.
پارچه‌های بی‌بافت را می‌توان از انواع الیاف طبیعی و مصنوعی از جمله پنبه، بامبو، پشم، خمیر چوب، الیاف سویا و پلاستیک‌های مختلف تهیه کرد.
مواد غیر بافته در کاربردهای مختلفی از جمله محصولات مراقبت شخصی (دستمال مرطوب، پوشک)، ساخت و ساز (نمد سقف، پارچه فیلتر)، حمل و نقل (داخل خودرو)، صنعتی و پزشکی استفاده می‌شود. آنها همچنین می‌توانند به عنوان ژئو منسوجات استفاده شوند.
آیا پارچه‌های بی‌بافت زیست تخریب پذیر هستند؟
پارچه‌های بی‌بافت از الیاف مختلفی از جمله الیاف طبیعی مانند پنبه و پشم و الیاف مصنوعی مانند پلی استر و پلی پروپیلن ساخته می‌شوند.
نوع الیاف تعیین می‌کند که آیا یک پارچۀ بی‌بافت زیست تخریب پذیر است یا خیر.
الیاف طبیعی، مانند پنبه و پشم، زیست تخریب پذیر هستند. الیاف مصنوعی، مانند پلی استر و پلی پروپیلن، چنین نیستند. با این حال، برخی از الیاف مصنوعی مانند پلی لاکتیک اسید (PLA) و سلولز، زیست تخریب پذیر هستند.
PLA از منابع تجدیدپذیر مانند نشاسته ذرت ساخته شده و زیست تخریب پذیر است. سلولز از خمیر چوب ساخته شده و همچنین زیست تخریب پذیر است.
بنابراین، آیا پارچه‌های بی‌بافت زیست تخریب پذیر هستند؟ این بستگی به نوع الیافی دارد که برای ساختن منسوجات استفاده می‌شود. الیاف طبیعی زیست تخریب پذیر هستند، در حالی که الیاف مصنوعی قابل تجزیه نیستند. برخی از الیاف مصنوعی، مانند PLA و سلولز، زیست تخریب پذیر هستند.
آیا پارچه‌های غیر بافته برای محیط زیست ایمن هستند؟
بیشتر مردم در مورد ایمنی پارچه‌های بی‌بافت در مورد محیط زیست نگران هستند. حقیقت این است که همه چیز به نوع الیاف مورد استفاده برای ساخت پارچه‌های بی‌بافت بستگی دارد. الیاف طبیعی، مانند پنبه و پشم، زیست تخریب پذیر هستند و به مرور زمان تجزیه می‌شوند. الیاف مصنوعی، مانند پلی پروپیلن و پلی استر، زیست تخریب پذیر نیستند و ممکن است سال‌ها طول بکشد تا در محیط‌های دفن زباله تجزیه شوند.
محل دفن زباله تنها نگرانی در مورد ایمنی مواد غیر بافته نیست. برخی از انواع الیاف مصنوعی می‌توانند میکروپلاستیک‌ها را در هنگام شستشو در سیستم‌های آبی آزاد کنند یا در طول عمر خود با آب در تماس باشند. نشان داده شده است که میکروپلاستیک‌ها برای آبزیان مضر هستند و تأثیر آنها بر سلامت انسان هنوز در حال بررسی است.
به طور کلی، باید کارهای بیشتری برای بهبود پایداری در تمام عناصر زنجیره تامین انجام شود تا محصولات پارچه‌ای بی‌بافت مانند پوشک، تغییری تاثیرگذار به سمت آگاهی بیشتر از محیط زیست ایجاد کنند. این صنعت همچنین می‌تواند با جایگزینی مواد غیر دوست‌دار محیط زیست با وسایل جایگزین مانند مواد زیست تخریب پذیر و بازیافتی کمک کند.
معایب استفاده از پارچه‌های بی‌بافت چیست؟
معایب اصلی استفاده از پارچۀ بی‌بافت این است که به اندازه پارچه‌های دیگر استحکام و دوام ندارند و مانند پارچه‌های دیگر قابل شستشو نیستند. پارچه‌های بی‌بافت نیز نسبت به سایر پارچه‌ها مستعد پارگی و شکافتن هستند.
چرا پارچۀ بی‌بافت آنقدر قوی و بادوام نیست؟
پارچه‌های غیر بافته تقریباً به اندازه پارچه‌های بافته قوی یا بادوام نیستند. این به این دلیل است که الیاف در پارچه‌های بی‌بافت در هم آمیخته نمی‌شوند. این بدان معنی است که پارچه آنقدر قوی نیست و راحت‌تر پاره می‌شود. علاوه بر این، از آنجایی که الیاف در پارچه‌های بی‌بافت محکم به هم متصل نیستند، می‌توانند راحت‌تر از پارچه‌های بافته شده از هم جدا شوند. پارچه‌های غیر بافته نیز نسبت به سایر پارچه‌ها در معرض پارگی هستند.
چگونه می‌توانم مطمئن شوم که پارچۀ بی‌بافت من سازگار با محیط زیست است؟
بهترین راه برای اطمینان از سازگاری پارچۀ بی‌بافت شما، خرید آن از یک تامین کنندۀ معتبر است که از روش‌ها و مواد پایدار استفاده می‌کند.
برخی از شرکت‌ها از مواد بازیافتی در محصولات خود استفاده می‌کنند، بنابراین این چیزی است که می‌توانید هنگام انتخاب تامین کننده به دنبال آن باشید. همچنین می‌توانید به دنبال گواهینامه از سازمانی مانند استاندارد جهانی بازیافت (GRS) باشید.
علاوه بر این، برخی از پارچه‌های بی‌بافت با استفاده از روش‌های پایدار مانند شیمی سبز یا انرژی خورشیدی ساخته می‌شوند. اگر برای محیط زیست کمپین می‌کنید، این می‌تواند چیزی باشد که باید مراقب آن باشید. یکی از راه‌هایی که می‌توانید تضمین کنید که تامین کنندۀ شما پایدار است این است که از مواد بازیافتی در محصولات خود استفاده کند. این اطمینان حاصل می‌کند که پارچۀ آنها از یک منبع سازگار با محیط زیست است.
هنگامی که به دنبال تامین کننده هستید، این سوالات را از خود بپرسید: منشأ مواد خام مورد استفاده چیست؟ آیا می‌توانید ببینید محصول کجا یا چگونه ساخته شده است؟ آیا گواهی وجود دارد که این را ثابت کند؟ آیا از روش‌ها یا مواد پایدار در تولید خود استفاده می‌کنند؟ آیا آنها سیاستی برای کاهش ضایعات و انتشار گازهای گلخانه‌ای دارند؟
بهترین استفاده از پارچه‌های بی‌بافت ؟
پارچه‌های بی‌بافت در طیف وسیعی از کاربردها، مانند اثاثیه منزل و اثاثه یا لوازم داخلی (از جمله لباس)، مصالح ساختمانی، محصولات بهداشتی، فیلترها، مصارف کشاورزی و بسته بندی بهترین استفاده را دارند. از نظر اثاثیه منزل، پارچه‌های بی‌بافت اغلب به عنوان مادۀ پشتی فرش و موکت استفاده می‌شود.
همچنین می‌توان از آنها برای ساخت پرده، رختخواب و اثاثه یا لوازم داخلی مبلمان استفاده کرد. در صنعت ساختمان از پارچه‌های بی‌بافت برای ساخت عایق، موانع بخار و پانل‌های صوتی استفاده می‌شود. از نظر محصولات بهداشتی، پارچه‌های بی‌بافت اغلب در تولید پوشک، محصولات بهداشتی زنانه، دستمال مرطوب و روپوش‌های پزشکی استفاده می‌شود.
از نظر مصارف کشاورزی، پارچه‌های بی‌بافت اغلب به عنوان پوشش گیاهی و پارچه‌های کنترل علف‌های هرز استفاده می‌شوند. در نهایت، از نظر بسته بندی، پارچه‌های بی‌بافت غلب برای ساخت کیسه‌های خرید، مهر و موم بسته بندی و مواد پرکننده خالی استفاده می‌شود.
منبعknowingfabric.com: